سنگ شکن حالب دکتر اصغر فرهادی
در گذشته برای خارج کردن سنگ از حالب از روش جراحی استفاده می شد و با ایجاد برش هایی در شکم سنگ را خارج می کردند. اما امروزه با گذشت زمان از روش سنگ شکن برای دفع سنگ حالب استفاده می شود. در دفع سنگ حالب به روش سنگ شکن از روش TUL استفاده می شود تا سنگ از راه مجرا و بدون هیچ دردی خارج شود که در ادامه مقاله به طور کامل به روش انجام tul می پردازیم.
مطالبی که در این مقاله از سنگ شکن مشهد مطالعه می کنید:
- حالب چیست؟
- سنگ حالب چیست؟
- علائم وجود سنگ حالب
- درمان های سنگ حالب
- نکته در خصوص درمان سنگ حالب
- قبل از عمل سنگ شکنی حالب چه اقداماتی انجام می شود؟
- عمل سنگ شکنی حالب چگونه انجام می شود؟
- اقداماتی که بعد از عمل tul باید انجام شود
- آیا عمل TUL عوارض دارد؟
- روش تشخیص سنگ حالب
- موارد اورژانسی درمان سنگ حالب
- سنگ شکنی PCNL
- موارد استفاده از عمل pcnl
- عمل pcnl چگونه انجام می شود؟
حالب چیست؟
حالب لوله ای است که کلیه را به مثانه وصل می کند. در واقع مسیر ادرار از کلیه به حالب، از حالب به مثانه و از مثانه به خارج دفع می شود.
سنگ حالب چیست؟
زمانی که سنگ از کلیه عبور کند و وارد حالب شود، و به دلیل بزرگ بودن نتواند از دیواره های لوله ی حالب عبور کند همان جا می ماند و باعث ایجاد درد می شود. که در این صورت شخص حتما باید اقدام به خارج کردن سنگ از حالب کند چرا که وجود آن باعث خفگی کلیه می شود و می تواند در طولانی مدت ( حداکثر ۴ هفته ) باعث از کار انداختن کلیه شود. بنابراین حتما در صورت تشخیص وجود سنگ در حالب باید فورا اقدام به خارج کردن آن کرد.
علائم وجود سنگ حالب
- زمانی که سنگ کلیه دارید در قسمت پهلو و شکم و کمر احساس درد می کنید. ولی وقتی شما در حالب سنگ داشته باشید، درد از کلیه ها به سمت مثانه و زیر شکم و کشاله ران کشیده می شود. که این درد بسیار شدید و طاغت فرسا است.
- مورد دیگر کاهش حجم ادرار است. وقتی سنگ مسیر عبور ادرار را بسته باشد ادرار نمی تواند به طور کامل دفع شود و باعث ایجاد درد می شود. البته این زمانی است که هر دو حالب درگیر سنگ باشند.
- زمانی که سنگ در حالب گیر کرده باشد شخص دچار سوزش ادرار، تکرر ادرار و عدم دفع کامل ادرار می شود.
- از طرفی ممکن است در ادرار شخص خون مشاهده شود. این اتفاق زمانی پیش می آید که سنگ دیواره های داخلی لوله ی حالب را زخم کرده و باعث آسیب آن شده است.
- احساس تهوع و استفراغ به طور مدام می تواند نشان دهنده وجود سنگ حالب نیز باشد.
- در صورتی که هم زمان با داشتن سنگ حالب عفونت ادراری هم در شخص بیمار وجود داشته باشد، بیمار دچار تب هم می شود.
درمان های سنگ حالب
در صورتی که سنگ موجود در حالب کمتر از ۶ میلی متر باشد با مصرف برخی داروها به مدت ۱ تا ۲ هفته می توان سنگ را بدون انجام هیچ گونه جراحی دفع کرد. دفع این سنگ ها در صورتی که لوله حالب تنگ نباشد راحت و بدون دردسر است و به طور خودکار دفع می شود.
اما در صورتی که سنگ های موجود در حالب بیشتر از ۶ میلی متر باشد، و با توجه به اینکه سنگ در کدام قسمت حالب قرار دارد (حالب تحتانی، حالب میانی، حالب فوقانی) روش های دیگر جراحی که شامل موارد زیر است انجام می گیرد.
- سنگ شکنی حالب از طریق مجرا و با روش TUL؛ این عمل برای دفع سنگ های حالبی که در قسمت میانی و تحتانی لوله حالب قرار دارند مناسب است.
- سنگ شکنی حالب از طریق PCNL؛ در این روش برش کوچکی روی پوست ایجاد می شود تا سنگ های فوقانی حالب که نزدیک کلیه هستند خارج شوند.
سنگ شکنی حالب از طریق ESWL (برون اندامی):
البته انجام این عمل در خانم های باردار، افراد چاق و افرادی که انعقاد خون دارند توصیه نمی شود چرا که با درصد موفقیت پایینی همراه است.
نکته در خصوص درمان سنگ حالب
در صورتی که سنگ شکنی حالب انجام نشود و سنگ حالب درمان نشود یا به هر دلیلی دفع آن موفقیت آمیز نباشد، امکان دارد که درد بیمار از بین برود ولی با گذشت مدت طولانی کلیه شخص به احتمال زیاد از کار می افتد.
قبل از عمل سنگ شکنی حالب چه اقداماتی انجام می شود؟
عمل tul یک عمل کاملا بی خطر و بدون درد است و بیمار به راحتی بعد از عمل می تواند مرخص شود و به انجام کار های روزمره خود بپردازد. اما اقداماتی که از پیش باید انجام شوند شامل:
- پیش از عمل متخصص بیهوشی با بیمار صحبت می کند و مشاوره های لازم را به بیمار می دهد تا در صورت نیاز برخی داروهای مورد استفاده توسط بیمار قطع شوند.
- از چند روز قبل از عمل باید داروهایی نظیر آسپرین و هر داروی دیگر ضد التهاب قطع شود.
- معمولا بیمار یک روز قبل از عمل بستری می شود و ناشتا می ماند و سرم های آنتی بیوتیک و تزریقی می زند. اما اگر از یک روز قبل بستری نشود باید حتما همان صبح روز عمل ناشتا باشد.
عمل سنگ شکن حالب چگونه انجام می شود؟
در این عمل بیهوشی عمومی انجام نمی شود و بیمار کاملا به هوش است مگر در مواقع خاص که پزشک تشخیص می دهد بیهوشی انجام شود. برای عمل سنگ شکن حالب (Tul) بی حسی نخاعی انجام می شود و بیمار هیچ دردی را حس نمی کند. بیمار روی تخت به صورت طاق باز دراز می کشد. پزشک یک لوله ی بسیار باریک را که یورتروسکوپ نام دارد وارد مجرای ادرار می کند. در ابتدای این لوله یک دوربین کوچک قرار دارد که تصاویر داخل بدن را به صفحه مانیتور منتقل می کند و پزشک می تواند از طریق آن اندام ها را مشاهده کند.
لوله ای که از مجاری ادراری وارد بدن شد ابتدا به مثانه می رود سپس از طریق یک سوراخ کوچک که ابتدای حالب است، وارد حالب می شود و سنگ را داخل صفحه مانیتور مشاهده می کند. سنگی که داخل حالب گیر کرده درشت است و برای دفع شدن باید ابتدا خرد شود و به قطعات کوچک تری تبدیل شود. به همین منظور از یک وسیله لیزری سنگ شکنی مخصوص استفاده می شود.
این وسیله که بسیار باریک است وارد مجاری ادراری می شود و سنگ حالب را با اشعه و امواج خرد می کند.
سپس سنگ ها خرد می شوند و به تکه های کوچک تقسیم می شوند. در این مرحله در صورت امکان با استفاده از وسیله ای به نام پنس سنگ های خرد شده خارج می شوند. پنس از طریق مجاری ادرار وارد لوله کالب می شوند و سنگ را می گیرد و خارج می کند. در صورتی که نتوان سنگ های خرد شده را از حالب خارج کرد یک لوله که شبیه به قلاب است و دبل جی نام دارد داخل لوله حالب قرار داده می شود و بعد از گذشت یک ماه لوله خارج می شود.
اقداماتی که بعد از عمل Tul باید انجام شود
- در صورتی که حین عمل سنگ شکنی حالب، سنگ ها دفع نشوند و لوله ی دبل جی داخل حالب قرار داده شود، بیمار باید پس از گذشت ۳۰ روز به پزشک خود برای خارج کردن لوله مراجعه کند.
- بعد از عمل سنگ شکنی حالب، نیازی به بستری شدن بیمار نیست و می تواند پس از تمام شدن بی حسی مرخص شود و به انجام امور روز مره خود بپردازد.
- بیمار پس از عمل نباید استراحت مطلق داشته باشد و باید فعالیت های سبک و ورزش های سبک را انجام دهد تا به دفع سنگ حالب کمک کند. همچنین لازم است که در یک ظرف ادرار کند تا در صورت خارج شدن سنگ از بدن آن ها را برای انجام آزمایش نگهداری کند.
- بیمار تا چند روز اول پس از عمل باید حتما مایعات زیادی بنوشد.
- پزشک برای چند روز اول آنتی بیوتیک های خوراکی و مسکن تجویز می کند که لازم است آن ها را به طور کامل و دقیق مصرف نمایید.
آیا عمل TUL عوارض دارد؟
عوارض احتمالی که ممکن است حین عمل سنگ شکنی حالب به وجود آید بسیار کم هستند که در ادامه به آن ها می پردازیم.
- در جوانان قطر لوله حالب بسیار کمتر است. به همین دلیل عمل سنگ شکنی حالب در آن ها می تواند باعث آسیب دیدن دیواره های داخلی حالب شود. این در صورتی است که ابزار وارد شده به داخل حالب با فشار وارد شده باشند. به طور کلی نباید ابزار را با فشار و به سختی وارد حالب کرد چه در جوانان و چه در افراد بزرگسال.
- این عمل در حین بی خطر بودن نیاز به دقت بالایی دارد. بنابراین ممکن است حین وارد کردن لوله ی آندوسکوپ به بافت ها آسیب وارد شود. کاربرد نادرست گشاد کننده ها و غلاف نیز می تواند منجر به سوراخ شدن دیواره حالب شود.
- ممکن است بافت یا هر جسم خارجی دیگر مانند سنگ به سمت دیواره حالب مهاجرت کند.
روش تشخیص سنگ حالب
برای تشخیص سنگ حالب از روش سی تی اسکن استفاده می شود. با انجام سی تی اسکن محل دقیق سنگ مشخص می شود. اما در صورتی که خانمی باردار باشد و نتواند سی تی اسکن را انجام دهد روش سونوگرافی هم می تواند در تشخیص سنگ حالب موثر باشد.
موارد اورژانسی درمان سنگ حالب
در مواردی عمل سنگ شکنی حالب به صورت اورژانسی انجام می شود که این موارد شامل بیماران تک کلیه، بیمارانی که پیوند کلیه انجام داده اند و افرادی که همزمان با سنگ حالب عفونت هم دارند.
سنگ شکنی pcnl
سنگی شکنی pcnl یا خارج کردن سنگ کلیه از طریق تونل پوستی، برای دفع سنگ هایی که در حالب فوقانی قرار دارند هم استفاده می شود. چرا که اگر قرار باشند سنگ های قسمت فوقانی حالب را با روش سنگ شکنی tul خارج کنیم این سنگ ها به داخل کلیه پرتاب می شوند و دفع آن ها دشوار خواهد شد (قسمت فوقانی حالب چسبیده به کلیه می باشد). بنابراین برای گرفتن نتیجه قطعی از روش pcnl استفاده می کنیم.
موارد استفاده از عمل pcnl
زمانی از عمل pcnl برای دفع سنگ کلیه و سنگ حالب استفاده می شود که:
- سنگ های بزرگ و ۱.۵ سانتی در لگنچه هستند.
- سنگ ها در درمان های سنگ شکنی دفع نشده اند.
- سنگ هایی که قسمت لگنچه (محل اتصال کلیه به لوله حالب) را مسدود کرده اند.
عمل pcnl چگونه انجام می شود؟
مراحل انجام عمل خارج کردن سنگ کلیه از طریق تونل پوستی:
- به طور معمول بیمار یک روز قبل از انجام عمل در بیمارستان بستری می شود.
- یک شب قبل از عمل pcnl بیمار باید ناشتا باشد و سرم های تزریقی و آنتی بیوتیک دریافت کند.
- ۳ واحد خون برای بیمار رزرو می گردد تا در صورت نیاز مورد استفاده قرار گیرد.
- بیهوشی عمومی یا کمری انجام می شود. بیمار به صورت دمر و روی شکم دراز می کشد و در محل سنگ یک سوند نازک حالب قرار داده می شود.
- عکس برداری هایی که از کلیه انجام شده محل دقیق سنگ را نشان می دهد. سپس یک سوزن بسیار باریک و نازک به داخل پوست وارد می شود و پزشک آن را به داخل کلیه هدایت می کند. (اگر پس از وارد شدن سوزن در کلیه، ادرار از پوست خارج شود یعنی سوزن در جای درستی قرار گرفته است.)
- اکنون نیاز داریم محل برش را کمی بازتر و گشاد تر کنیم تا بتوان عمل pcnl را انجام داد. از همین رو بدون ایجاد هیچ برش دیگری در پوست، گشاد کننده ی پلاستیکی و فلزی را در محل ورود سوزن وارد می کنیم تا جا کمی باز شود.
- سپس یک لوله به نام آمپلاتز را جهت ایجاد تونل پوستی در قسمت برش داده شده قرار می دهیم و آن را آرام آرام به داخل کلیه هدایت می کنیم تا بتوانیم توسط این لوله، دوربینی را جهت آندوسکوپی به داخل کلیه بفرستیم. توسط این دوربین می توان سنگ حالب را مشاهده کرد.
- در ابتدای این دوربین نور قرار دارد و محل دقیق سنگ را مشخص می کند. پس از مشخص شدن محل سنگ حالب، با ابزار مخصوصی که برای سنگ شکنی حالب طراحی شده سنگ را خرد می کنیم. سنگ ها به قطعات ریز و کوچکی تبدیل می شوند.
- در آخر با استفاده از پنس سنگ های خرد شده را از بدن خارج می کنیم.
پس از انجام عمل عکس برداری مجدد جهت اطمینان از پاکسازی کلیه و لوله ی حالب از سنگ انجام می شود. لوله پوستی از برش پوستی خارج می شوند اما سوند حالب می ماند و با زدن بخیه پوست را می بندیم و پانسمان می کنیم.